Receptura Lenkosanu opiera się o starą
recepturę, przekazywaną ustnie. Jej podstawowym składnikiem jest olej z
dziurawca. Występuje on w każdym produkcie z rodziny
Lenkosan, nawet w żelu, gdzie dzięki nowoczesnej technologii jest
zemulgowany do mikrocząsteczek, natychmiast przenoszonych w głąb skóry. Olej z
dziurawca otrzymuje się przez odpowiednie macerowanie świeżego (to bardzo
istotne) ziela dziurawca w świeżym, zimnotłoczonym oleju.
W Lenkosanie olej ten to szlachetny olej
z orzechów ziemnych z pierwszego tłoczenia na zimno. Olej wyciąga z ziela
dziurawca najważniejsze jego składniki, do ostatniej kropli. Dzięki swoim
właściwości, olej jest naturalnym przeciwutleniaczem dla składników dziurawca.
Gwarantuje zachowanie niezmienionych właściwości przez
dłuższy czas.
Dlatego też Lenkosan nie zawiera w składzie
szkodliwych konserwantów i przedłużaczy terminu ważności. W podstawowej
recepturze olej z dziurawca jest rozcierany z naturalnym woskiem pszczelim.
Produkty pszczele są znane ze swoich właściwości. Wosk gwarantuje również
odpowiednia konsystencję maści. Dosypywany jest wyciąg z pieprzu oraz dodawana
jest kamfora. Nadaje to maści właściwości przyjemnie rozgrzewających oraz
powoduje przemijające przekrwienie skóry. Jest to bardzo istotne ponieważ
zwiększenie krążenia w skórze powoduje lepszą chłonność aktywnych składników z
oleju z dziurawca i innych ziół a przez to skuteczniejsze oddziaływanie maści.
Następnie do rozcieru dodaje się wyciągi z ziół oraz oleje ziołowe - olej z
nagietka i rumianku, ekstrakt z arniki, kasztanowca, lawendy, mięty, rozmarynu,
tymianku oraz ekstrakt z miodu. Dokładnie miesza się i
maść jest gotowa. Oczywiście receptury różnią się między sobą w zależności od rodzaju produktu
jednak podstawowa receptura jest zawsze zachowywana.
Przyjrzyjmy się teraz poszczególnym składnikom maści oraz informacjom jakie na
ich temat podają księgi zielarskie. Zacznijmy od oleju z dziurawca, podstawowego
składnika maści, będącego w każdym produkcie. Olej z dziurawca zwyczajnego Jest
to preparat leczniczy otrzymany w wyniku macerowania świeżego (nie wysuszonego)
ziela dziurawca (Hypericum perforatum) w oleju roślinnym. W tym przypadku użyto
oleju z orzechów ziemnych. Zawiera hyperycynę - czerwony barwnik i zarazem
składnik aktywnie działający, który przechodzi z ziela do oleju nadając mu
czerwoną barwę. Stąd tradycyjna farmaceutyczna łac. nazwa tego preparatu: oleum
rubrum - dosłownie: 'olej czerwony'.W medycynie naturalnej olej ten polecany
jest jako łagodzący ból kręgosłupa, pleców, lumbago oraz rwę kulszową. Olej z
dziurawca działa napinająco, leczniczo, ożywiająco, ukrwiająco, rozluźniająco,
wyciszająco, hamuje zapalenia skóry. Bardzo skuteczny przy zmianach
zwyrodnieniowych kręgosłupa osób starszych.
Olej z nagietka oraz nagietek - Główne
składniki oleju to karoten i pewne ilości olejku eterycznego. Olej z nagietka
lekarskiego stosuje się w pielęgnacji skóry szorstkiej, suchej, łuszczącej się i
pękającej. Może być stosowany również w pielęgnacji niemowląt, albo jako dodatek
do kremów ochronnych. Pomaga poprawić ukrwienie, rozgrzewa skórę i ogranicza jej
zapalenia. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, dezynfekująco i kojąco
dla skóry. Jest znany w branży kosmetycznej ze swoich działań nawilżających,
zmiękczających i przeciwzapalnych. Nagietek działa przeciwzapalnie,
przeciwwirusowo, przeciwrzęsistkowo (pierwotniakobójczo), przeciwbakteryjnie,
odtruwająco, przeciwwysiękowo; przyśpiesza gojenie się ran i naskórnikowanie.
Olejek rumiankowy. Uzyskuje się go z
kwiatostanu rumianku pospolitego (Anthodium Chamomillae). Zawiera on takie
substancje czynne jak chamazulen czy alfa-bisabolol. Substancje te warunkują
działania terapeutyczne olejku jak i samego surowca. W XVI wieku wyizolowano olejek rumiankowy i po licznych badaniach uznano, iż ma
on cenne właściwości lecznicze. Olejek eteryczny stosuje się w masażu oraz
inhalacjach lub kąpielach na dolegliwości skórne, a także w stanach zapalnych
górnych dróg oddechowych, nieżycie oskrzeli, w bronchicie, kokluszu, katarze
siennym. Dobre efekty uzyskuje się stosując go w nadpobudliwości nerwowej, bezsenności,
stanach lękowych i stresie. Olejek goi rany, łagodzi podrażnienia. Ma przy tym
właściwości przeciwbólowe. Nawet bóle reumatyczne łagodnieją pod jego kojącym
działaniem. Chamazulen, bisabolol, mircen, spiroeter są składnikami olejku,
dzięki którym działa on przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, osłaniająco, kojąco
oraz antydepresyjnie.
Arnika - Arnika górska jest środkiem leczniczym w wielu przypadkach
obrażeń sportowych, takich jak groźne zwichnięcia, siniaki, rany, lub nawet
szok. Poprawia miejscowe dostarczanie krwi oraz przyspiesza proces gojenia się.
Arnika jest skutecznym środkiem na problemy ze stawami i mięśniami, takimi jak
zapalenie kości i stawów, bóle mięśni związane z nieprzyzwyczajeniem ciała do
ćwiczeń, skurcze, siniaki i urazy stawów.
Kasztanowiec - wzmacnia naczynia krwionośne, działa przeciwzapalne,
przeciwobrzękowe, zatrzymujące krwawienia. Związki czynne znajdujące się w
nasionach i kwiatach kasztanowca mają wpływ na naczynia, podobnie jak witamina
P, wzmacniają je, poprawiają elastyczność ścian, zapobiegają pękaniu przy
niewielkich urazach, zmniejszają przepuszczalność naczyń i zmniejszają obrzęki.
Kasztanowiec zapobiega tworzeniu się zakrzepów wewnątrznaczyniowych, co jest
szczególnie ważne w przypadkach podwyższonej krzepliwości krwi oraz po dużych
operacjach. Wyciągi z nasion i kwiatów kasztanowca likwidują obrzęki powstałe na
skutek stłuczeń, zwichnięć lub stanów zapalnych.
Lawenda - zioło mające przede wszystkim właściwości relaksujące. Użyta
zewnętrznie rozluźnia napięte mięśnie a jej piękny zapach gwarantuje
aromaterapeutyczne doznania dla ciała i duszy.
Rozmaryn - Działanie rozmarynu poprawia
znacznie krążenie. Zioło to jest ziołem pobudzającym. Ma działanie antyseptyczne
i wzmacniające.
Tymianek - znany jest przede wszystkim ze swoich właściwości w stosowaniu
wewnętrznym. Jednak zioło nie pozostaje obojętne dla organizmu, kiedy stosujemy
je od zewnątrz. Niesamowity zapach tymianku wpływa na rozluźnienie i
zrelaksowanie ciała
Mięta pieprzowa - ma działanie odświeżające
i chłodzące. W stosowaniu zewnętrznym niezwykle przyjemna o działaniu
przeciwbólowym
Miód pszczeli - zawiera wiele związków odżywczych oraz poprawiających
zdrowie.
Zastosowanie Lenkosan:
bóle pleców,
mięśniobóle,
lumbago,
rwa kulszowa,
reumatyzm,
zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa,
odbudowuje tarcze (dyski) międzykręgowe.
Działanie Lenkosan:
pobudza krążenie krwi i limfy,
wpływa na poprawę elastyczności i sprężystości mięśni i więzadeł,
eliminuje
stany zapalne,
wstrzymuje procesy niszczące tkanki
Jak wykonać prawidłowy masaż przy użyciu maści Lenkosan?
Masaż powinien być wykonywany w ciepłym i cichym pomieszczeniu. Dobrze, żeby
masaż wykonywał masażysta ale nawet osoba, która nie posiada tego zawodu, jest w
stanie wykonać masaż i wetrzeć maść, co przyniesie duża korzyść i pomoże walczyć
z chorobą. Wcieranie maści należy rozpocząć od dołu kręgosłupa i kierować się ku
górze. Należy robić to jednostajnym ruchem i tym samym nasileniu. Nie za mocno!
Czynność tę należy powtarzać przez 10-15 minut. Następnie należy przykryć
pacjenta i pozostawić go w tej pozycji następne 10-15 minut. Masaż wykonywać
codziennie. Po ustąpieniu objawów należę masować chorego jeszcze przez kilka dni
codziennie a następnie 2-3 razy w tygodniu w celach profilaktycznych, jeśli bóle
mają tendencję do nawracania a stanu chorobowego nie da się wyleczyć. Przy bólach, które spowodowane są kontuzją, wypadkiem a zmiany są odwracalne,
można zaprzestać stosowania maści.